Dag 7 - Rocculamera

We rijden om half tien weg zonder te ontbijten. We hebben niet zoveel zin in het karige ontbijt van beschuitjes met jam. De route leidt langs een aantal dorpjes die langs de helling van de Etna zijn gebouwd. In de buurt van Francavilla di Sicilia bevindt zich de zgn Alcantarakloof, die is ontstaan  rond 2400 voor Christus door een uitbarsting van een van de kraters van de Etna. Het water van de rivier Alcantara stroomt nu de kloof binnen. Je kunt wandelen langs de kloof die ongeveer 500 meter lang en 70 meter diep is:  je hebt er een prachtig uitzicht op de kloof. Langs een steile smalle trappertjes loop de naar beneden naar het begin van de kloof. Het water staat er gelukkig niet zo hoog, want de beste weg terug gaat via de lift. Om daar te komen moet je over ongeveer 100 meter het water doorwaden: het water is heerlijk verkoelend, maar de grote kiezels is het nog best lastig. Weer boven gekomen pakken we de auto en rijden naar het plaatsje Taormina, volgens de Capitoolgids de parel van Sicilië. En dat is ook zo: het oude dorp gebouwd op de rots met beneden zandstranden en hotels om de vele toeristen te herbergen. Een van de belangrijkste bezienswaardigheden is het Grieks amfitheater, op een bijzonder mooie plek gebouwd met schitterend uitzicht over de zee. Storend zijn wel de aanvullingen uit de moderne tijd, zoals de honderden plastic kuipstoeltjes, die een deel van de oorspronkelijke stenen banken hebben vervangen. De grote speakerkasten en de lichtinstallaties ontsieren ook nog eens het podium: heel erg jammer. Op een terras drinken we in Taormina nog een koud Heineken biertje en genieten van de horden mensen die voorbij trekken en zich laten fotograferen bij het standbeeld van de god van de wijn Bacchus. Wanneer er muntstukken in zijn geldbakje  worden gegooid worden de gulle gevers vriendelijk door hem bedankt.